MEĞER EVDEN ÇALIŞILABİLECEK NE ÇOK İŞ VARMIŞ !!!

 Engelliler için aileden uzakta geçirilecek, bu nedenle korku yaşatacak en önemli yerler eğitim ve iş alanlarıdır.

 İyi bir meslek sahibi olabilmek için ilköğretimden üniversite eğitimine kadar uzanan uzun bir yol vardır her birey için. Büyüyen şehirlerde okullara varmak artık daha meşakatli. Uzun yollar yürünecek hatta ve hatta servis aracına binilecek ki okula varılabilsin .

 Engelli bir öğrenci için yürümek zaten nerdeyse imkansız, servis aracına binse hangi firma servis aracına asansör koyuyor kaç tanesi, her şehirde özel öğrenciler için özel servis aracı var mi ,yok tabii.

 Hadi diyelim her şart sağlandı ve okula vardı yavrucak. Peki kaç okulda asansör var, olanın anahtarı kimde her seferinde ara bul. Bir sürü bir sürü sorun ile diyelim ki lise de bitti. Üniversite kazanıldı. Konaklama sorunu, yine asansörü olmayan bir sürü üniversite arasından birini tercih etti diyelim, mezun da oldu çok şükür.

 İşte o anda yeni kabus başlar. İŞe girmek sağlıklı birey için bir sorunsa engelli için bin sorundur. Devlet kurumunda ve özel sektörde belli bir yüzde de engelli çalıştırma zorunluluğu var. Hatta EKPSS sınavına da girersin kazanırsın atama umudu ile. Ama orda da bir sürü sorun var. Zaten az olan kontenjanda mühendis değilseniz her bölüme başvuramazsınız.4 yıllık mezunu olursunuz, Siz mühendis kadrosuna haliyle başvuramazsınız ama bir mühendis hem mühendisliklere bas vurur hem de tüm 4 yıllık şartı aranan bölümlere bas vurur şansı ikiye katlanır. Aslında sınav düşüncesi güzel ama bir de hiçbir sınava girmeden kura usulü devlete atanan engelliler var. İlköğretim mezunu iseniz liseye gidememişseniz sınavsız kura usulü atanırsınız. Neden, bence bu da haksızlık. Nasıl önlisans ve lisans mezunları ayrı sınava giriyorsa bu kardeşlerimiz de kendi eğitim durumlarına göre sınava girmeli. Bu sınavda başarı gösterenler atanmalı diye düşünüyorum. Çünkü kurumda çalışarak verimli olabilecek daha eğitimli kişiler varken onlar kontenjanın büyük bölümünü oluşturduğu için bin bir zorlukla eğitim alan kapının dışında kalıyor.

 Özel sektöre gelince onlar ne yapıyor zorunlu sayıyı topluyor 3 ay çalıştırıp işten çıkarıyor. Diyelim ki çıkarmıyor ama öyle şeyler yaşanıyor ki engelli çıkmak zorunda kalıyor. En önemli sorun ulaşım aslında. Çoğu şirket servis olanağı sunmuyor , engelli wc, asansör  çoğu iş yerinde yok. Bu aşamada engelli bireyler için en uygun çalışma ortamı evden çalışmak. Teknolojinin her türlü nimetinden faydalandığımız şu dönemde bu olanak çok kısıtlı olarak engelliler için kullanılıyor. Oysa hepimiz aynı eğitim sistemi ve sınavlardan geçiyoruz. Hepimiz hemen hemen aynı bilgiye sahipken engelli neden verimli olabilecekken evde oturmaya mahkum ediliyor?

 Bakin şu pandemi de neler oldu. Herkes evden çalışmaya başladı. Belli kısımlar hariç evden de işlerin çoğunun yürüyebileceğini gördük. O halde neden bunca yıldır bu olanak engellilere sağlanmadi? Bu belki de görmek için Allah’ın bize açtığı bir yoldu, görebildik mi, işsiz evde oturmanın ne olduğunu anladık mi, empati yapabildik mi bunu ilerleyen günlerde göreceğiz.

 Allah bir uzvunuzu aldığında diğer uzvunuza ekstra güç veriyor, farklı yetenekler veriyor. Bence öncelikle devletimiz bunun keşfi için yardımcı olmalı engelli bireye. Yetenek keşfine göre iş olanakları sağlanmalı.

Özel sektöre, devlet kadrolarına personel alımlarında sadece sayı şartı konmamalı. O engellinin çalışması için uygun şartların sağlaması zorunluluğu da getirmeli. Ben ilan verdim gelen engelli olmadı diye köşeye çekilememeli kimse. Neden gelemiyor diye düşünülmeli bence devlet tarafından denetimlerde.

 Mesela eğitim hayatı olamamış engelliler için evde yapılabilecek el işi, boncuk işi vs. gibi şeylerde ücretsiz veya sembolik ücretli kargo olanağı bile sağlansa pek çok firma ve engelli bundan faydalanır. Eğitim alabilmiş engelliler internet üzerinden faydalı olabilir, her işi yapabilir. 

Her engelli beden yeterliliği, düşünsel yeteneği varsa çalışabilir ve çalışmak da ister. Toplumumuzun her bireyin katkısına ihtiyacı varken sırf engelli diye kimsenin yeteneği, eğitimi değersiz görülmemeli.

Sırf eli kolu sağlam diye ise alınan pek çok kişiden çok daha faydalı olabilir bir engelli birey size. Yeter ki özü güzel olsun, yüreği insan olsun, mert olsun, isine sadık olsun. Geri kalan her sorun aşılabilir.

 Asıl engel olan olmamak ümidi ve sevgilerimle.